. Στο δεύτερο τραγούδι είχα ήδη αρχίσει να ιδρώνω.
. Στο πέμπτο τραγούδι είχα κάνει μπάνιο στον ιδρώτα και έχανα τη φωνή μου (δε θέλω και πολύ).
. Στα μέσα της συναυλίας δεν καταλάβαινα τίποτα. Ούτε ιδρώτα, ούτε κούραση, ούτε φωνή, τίποτα. Μόνο το ρυθμό.
. Στο τέλος της συναυλίας - μετά από 2:30 ώρες, 2 ανκόρ, απίστευτη ένταση και την τρέλα του συγκροτήματος και του κόσμου - το μόνο που μπορούσα να πω ήταν "Εξαιρετικοί ! "
α, πουλάκι μου! Ήσουν κι εσύ εκεί!