. Την Πέμπτη πήγαμε στην πρεμιέρα του "300". Όλοι οι φίλοι του κόμικ του Φρανκ Μίλλερ την περίμεναν με ανυπομονησία. Δε νομίζω να χρειάζεται να πω τίποτα για το κόμικ. Όσοι το έχουν υπόψη τους μπορούν να διαβεβαιώσουν πόσο λιτό και δυνατό είναι ! Τόσο δυνατό που νομίζω πως μπορώ να του συγχωρέσω κάποιες παρατυπίες (όπως για παράδειγμα ο καμπούρης Εφιάλτης). Όσοι πάλι δεν το ξέρουν οφείλουν να το διαβάσουν. Η ταινία τώρα ήταν μία πιστή μεταφορά του κόμικ. Εκπληκτικά γραφικά εφέ, υποβλητική ατμόσφαιρα, ηρωικό - επικό ύφος, το προφυρό χρώμα των χιτώνων και του αίματων να ξεχωρίζει μέσα στο γκρίζο φόντο.. Αλλά δεν μπορούσε βέβαια να πάψει να είναι μία αμερικάνικη ταινία. Τι εννοώ; Στα σημεία που ακολουθούσε το κόμικ ήταν καταπληκτική. Όταν όμως για κινηματογραφικούς λόγους έπαιρνε την πρωτοβουλία στο σενάριο (κυρίως όταν αναφερόταν στη Σπαρτιάτισσα βασίλισσα ή σεκάποια τέρατα που κουβαλούσε ο Ξέρξης μαζί του) ξέπεφτε σε κοινότυπες και αδιάφορες σκηνές, ανύπαρκτες στο κόμιξ, που χαλούσαν την όλη ατμόσφαιρα.
. Ωστόσο και με αυτές η μεταφορά του κόμιξ είναι εξαιρετική και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.


. Την Παρασκευή αποφασίσαμε να πάμε θέατρο. Ως φίλοι της Άγκαθα Κρίστι επιλέξαμε την παράσταση "Μάρτυρας κατηγορίας" με τους Δανδουλάκη, Κατρανίδη και Σπυρόπουλο. Μπορώ να πω ότι η παράσταση δε μας ενθουσίασε. Κάτι της έλειπε.
. Στα υπέρ της ταινίας τα έξυπνα σκηνικά, η συμμετοχή του κοινού ως ένορκοι στη μεγάλη δίκη και φυσικά το σενάριο της Άγκαθα Κρίστι, με τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις και το πάντα απροσδόκητο τέλος. Στα κατά η μέτρια μάλλον ηθοποιεία και σκηνοθεσία και μία προσπάθεια να κάνουν το έργο πιο ελαφρύ και εύπεπτο στο κοινό με αστεϊσμούς.
. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως ο κόσμος βγαίνοντας από την αίθουσα έμεινε ικανοποιημένος και συμφωνούσε πόσο καλή ήταν η παράσταση. Δεν ξέρω, εγώ έχω δει και πολύ καλύτερες παραστάσεις. Η αλήθεια είναι πως από τότε που ήρθα στην Ελλάδα δεν έχω δει πολλές παραστάσεις αλλά όσες έτυχε να παρακολουθήσω μου άφηναν την εντύπωση ότι κάτι λείπει. Στην Κύπρο αντίθετα, όπου έχω δει πολλές περισσότερες, τις περισσότερες φορές έφευγα από το θέατρο εντυπωσιασμένη.